Terugkomend uit Japan, met een giga jetlag in mijn lijf, besluit ik in de auto even Angelique te bellen. Zij was namelijk een dag eerder uit Johannesburg teruggekomen (althans, dat was mijn overtuiging). Voor twee mensen, die zichzelf normaal gesproken goed kunnen uitdrukken in woorden, was het een nogal vreemd gesprek. Onze hoogwaardige, volledig heldere communicatie ging als volgt:
Tringggg:
Liek: ‘Hé Wenneke (met een stem á la Bonny Tyler waar ook nog eens een vrachtwagen overheen was gereden). Ik ben echt net een minuut wakker’. Note: Het was 15.45 uur in de middag
Wen: ‘Oh echt, ik kom net terug uit Japan. Had vannacht om 1 uur calling Nederlandse tijd. Ben kapot man!’
Liek: ‘Ben echt net een minuut wakker. Heb maar 2 uur geslapen, pffff.’
Wen: ‘Huh? Hoezo? Je was toch gisteren al teruggekomen?’
Liek: ‘Nee, ik kom net terug uit Johannesburg!’
Wen: ‘Huh, jij ging toch dinsdag weg en vrijdag terug?’
Liek: ‘Nee, ik ging woensdag weg.’
Note: Moet je nagaan dat ik dinsdag gewoon met haar in de sportschool heb gestaan en ja, er is maar 1 dinsdag in de week hè.
Liek: ‘Ik wist in ieder geval wel dat we allebei zaterdag zouden terugkomen’.
Note: Je leest het goed, zij wist het! Inmiddels kregen onze reacties een soort van ‘Loeikie de Leeuw’ gehalte, de ‘huh’ zonder de ‘asjemenou’….
Liek: ‘Maarre, ik hoor dat je in de auto zit. Waar ben je?’
Wen: ‘Huh, Hoezo, waar ben je? Op de a2!’
Liek: ‘Ja, maar waar kom je vandaan dan want ik hoor dat je in de auto zit?’
Wen: ‘Huh?! Vanuit schiphol Liek! Net geland uit Japan, dat zeg ik toch net.’
Liek: ‘Oh ja, hahahahahaha’ (lees nog even de note een paar regels terug: mevrouw wist in ieder geval dat we gelijk zouden terugkomen zaterdag).
Wen: ‘Maarre, ik belde even want morgen is het pump. Ik kan niets beloven en moet even kijken hoe ik me voel na deze vlucht, maar misschien ga ik wel. Jij?’
Liek: ‘Nee, want ik ga morgen zwemmen voor fight for cancer.’
Note: Heeft ze al een paar keer gezegd deze week dus dat zou ik inmiddels toch moeten weten.
Wen: ‘Jeetje en dat ná een vlucht: dat vind ik echt knap. Ze zouden voor jou ook een extra inzamelingsactie moeten doen.’
Liek: ‘Ja, hahahahaha. Zal mij benieuwen hoe het gaat?’
Gesprek gaat verder.
Wen: ‘Gaat pump door morgen, Liek?’
Liek: ‘Denk ik wel.’
Wen: ‘Ja, want ik dacht, ik bel Liek even om te zien of jij toevallig ook gaat morgen?’
Liek: ‘Neeeeee, ik ga zwemmen voor fight for cancer!’
Wen: ‘Oooooow ja, dat zei je net ja. Sjeezus Liek, ze zouden dit gesprek eens moeten opnemen. Hoe erg! Normaal heb je dit soort gesprekken als je richting de 80 gaat. Wij hebben de 50 nog niet eens bereikt. Hahahaha. Dat gaat niet goedkomen straks als wij die leeftijd ooit zouden gaan bereiken! Dat ziet er niet goed uit!’
Liek: ‘Ja hahahahaha. Dit is echt heeeeel erg ja!’
Wen: ‘Hoezo langs elkaar heen praten en elkaar ergens ook nog eens begrijpen. Nou, meid, ga maar lekker bijkomen van de vlucht.’
Liek: ‘Ja, jij ook hè.’
Wen: ‘Ok, dikke zoen, we spreken elkaar.’
Liek: ‘Dikke zoen terug’
Tuuttuuttuut
Of het nu hilarisch of zorgelijk is, ik zou het zelf niet eens kunnen zeggen 😉 Misschien is de moraal van het verhaal wel: een gedeelde jetlag is een halve jetlag. Ik heb in ieder geval nog nooit zo’n intelligent, hoogwaardig standje communicatie meegemaakt @ Vliegen houdt je ongelooflijk scherp!
Fijn weekend allemaal!
Wendi